Ikon Ethra

Schaduwen van trillingen
als alledaagse sjablonen
rusten op mijn hersenvlies
Er is geen binnenkant meer
buitenkant is binnenkant geworden
en binnenkant buitenkant
Soms kijk ik naar binnen
en zie benauwende leegte
dan kijk ik naar buiten
een buitengewoon heldere ruimte
verschijnt
als een tapijt
zonder einde
soms kijk ik naar binnen
en zie golven van licht
warm en helder
dan weer kijk ik naar buiten
en zie schimmen in het donker
loodzwaar of
licht als een boomblad
Vaak kijk ik naar binnen
en dan naar buiten
alsof ik niets zie
niets voel
niet kan denken
en me er niet bewust van ben
dat ik beweeg
op dat moment
begeef ik mij
in de ruimte
Eindeloos vrij

6.1995

Ikon Ethra

Shadows of vibrations
like every-day patterns
on my cerebral membrane
There is no more inside
outside is inside
and inside out
Sometimes I look inward
and see oppressing emptiness
then I look outward
a very clear space
appears
like a tapestry
without end
Sometimes I look inward
and see ways of light
warm and clear
then again I look outward
and see shadows in the dark
leaden or
light as a leaf
I often look inward
and then outward
as if I do not see
do not feel
cannot think
and that i am not aware
of my movement
and only then
I enter
an open space
Infinitely free

Liefdeslied

‘Jij bent gek’ zei ze tegen mij

Het klonk erotisch in mijn oren
‘Enta majnoun’ in het Arabisch

Ik moest gelijk aan het verhaal van
Leyla en Majnoun denken, over de
geliefden uit een Indiase film die ik
gezien had toen ik twaalf was en ik weet nog
dat ik aan het einde van de film erg huilde
toen de twee geliefden dood gingen
in de woestijn tijdens een storm
Eindelijk konden ze bij elkaar komen
na al de moeilijkheden die de twee families
veroorzaakten
Niemand wilde dat Leyla en Majnoun elkaar zagen
En nu in de woestijn terwijl ze levend
begraven werden onder het zand konden
ze elkaar alleen nog met hun handen aanraken.
En ik maar huilen in de bioscoop
om het onmogelijke liefdesverhaal
zoals het lot van
Romeo en Julia

‘Jij bent gek’ zei ze weer

Ik keek diep in haar bruine ogen en zei in het Arabisch

Abousou aynaki, wa ebtisamaki kainnana khayaloun

Ik kus je ogen en je glimlach lijkt op een droom
Naast de zee op het strand pak ik je lichaam en
vlieg met jou mee mijn lief achter de witte wolken
en nog verder ver weg hiervandaan
naar de woestijnrozen
Ik zou alleen bij jou willen zijn

‘Jij bent gek’ zei ze lachend

Wij zijn allemaal gek, zei ik Jij en ik, wij allemaal
als de liefde ons mee neemt in de tuinen der engelen
waar ik graag met jou in de bomen wil klimmen
om samen de levensvruchten te plukken
totdat we bij het licht van de volle maan neervallen
en naast elkaar slapen
om in de ochtendglorie in het paradijs van onze verlangens
de eeuwigheid te omhelzen

8.5.2008

Love Song

“You are crazy” she said to me

It sounded erotic in my ears
“Enta majnoun” in Arabic

Right away it made me think of the story
about Leyla and Majnoun, about the
lovers in an Indian film I had seen
when I was twelve and I remember
That I had to cry a lot at the end of the film
when the two lovers died
in the desert during a storm
At last they could be together
after all the problems
caused by the two families
Nobody wanted Leyla and Majnoun to meet
and now in the desert while being
buried alive under the sand they
could only touch each other’s hands
And I cried and cried
for the impossible love story
like the fate of Romeo and Juliet

“You are crazy” she said again

I looked deep into her brown eyes and said in Arabic

Abousou aynaki, wa ebtisamaki kainnana khayaloun

I kiss your eyes and your smile is like a dream
By the sea I get hold of your body and
fly with you, my love, behind the clouds
and still further away from here
to the desert roses
I would only like to be with you

“You are crazy” she said laughing

We are all crazy, I said You and I, we all are
as love takes us to the garden of angels
where I want to climb the trees with you
to pick the fruit of life
until we fall down by the light of the full moon
and sleep beside each other till morning
to embrace eternity in the paradise
of our desires

De kleuren van de werkelijkheid

Bestaat er een absolute werkelijkheid
Of is het alleen maar illusie
die wij als houvast in onze gedachten houden
om niet te glijden
in een dal van duisternis
illusie die de werkelijkheid vernietigt
schrapt uit ons geheugen
die de werkelijkheid voorgoed doet verdwijnen
in de pot van de vergetelheid?

Zou een paradijs kunnen bestaan zonder tegenkrachten
Hoelang kan het evenwicht
in stand gehouden worden en tot wanneer

Hoe reëel is de werkelijkheid
als onze fantasie de koers van
de werkelijkheid continu verandert
en als de aarde voortdurend een andere kleur krijgt

Wat is de echte kleur van de werkelijkheid
en wie kan de kleur van de echtheid van
het reële bepalen als die constant aan het
veranderen is door de interventie
van een of andere gebeurtenis
door mij, door jou, door iedereen

Sommigen hebben het geluk
om in een paradijs te leven terwijl
anderen leven in een hel

De ene slaapt in zijden kleren
De ander naakt
en met een lege maag

De ene zwemt in schoon water
Het lichaam van een ander drijft
in een rivier van bloed en modder

Wat is wiens werkelijkheid?

Alle vragen verdwijnen
in de echo’s van onze gedachten
en verschijnen opnieuw in het licht
van onze dagelijkse werkelijkheid

18.4.2008

The colours of reality

Is there an absolute reality
Or is it only illusion
we cling to in our thoughts
so as not to slip
into a valley of darkness
illusion that destroys reality
deletes it from our memory
that makes reality disappear forever
into oblivion?

Could a paradise exist without counter forces
How long can the balance
be maintained and until when

How real is reality
when our imagination constantly changes
the course of reality
and when the earth changes colour all the time

What is the true colour of reality
and who can determine the substance
of reality if it is constantly changed
by the intervention of some event
by me, by you, by everyone

Some are lucky enough
to live in Paradise while
others live in a hell

One person sleeps in silk clothes
The other naked
and with an empty stomach

One person swims in clear water
The body of another drifts
in a river of blood and mud

What is whose reality?

All questions disappear
in the echoes of our thoughts
and reappear in the light
of our every-day reality